Uzağım bana koştu..
Farkında olmadan, istemsiz bir şekilde
Gülümseyerek, dalgın bakışlar atıyordum Sanki gözlerim yuvalarından çıkmış, Ayağına tıklayıp bakmasını söylemiş gibi, Bir kaç dakika sonra gözleri gözlerime değdi Bakışından milyonlarca anlam çıkardığım, Sanki o an gözleriyle bana Dünyadaki bütün saadeti ateş etti Saadet mermisi kalbimi deldi ancak geçmedi, Kalbime karışıp o da atmaya başladı Kalbimin attığını sanki Ağzımdan çıktığını hissediyordum. Bakışımdan pek memnun olmasa Gerek Anında gözlerini çekti, O an kafamda binlerce senaryo uydurmuş Bir kısmını eleyip en son elimde, Bir şey hissetmediği teorisini bırakmıştım Neden bir olayın üstüne atıldığımızda, Olma ihtimalinden çok Olmama ihtimalini düşünürüz? Neden bardağın boş tarafını görürüz? Sanırım benim o an yaptığım Bardağın boş tarafını düşünmenin ötesinde, Boş tarafı taşa vurup parçalarını Bileğime sürtmekti, yürümeye başladı Önümden geçip kordona doğru yol aldı Yeniden etraf karanlıklaştı Önüme dörtnala yelkovanım yanaştı Üstüne binip tekrar yolculuğa devam ettim Unutan iyileşir diyordu yelkovan, Çok karışıyordu oysaki Onun işi sadece ilerlemekti, ilerledi Bir cafe nin önünde durup İnmemi söyledi, indim İşittiğim ilk ses Erkeğim Sami/m seni unutamadım ki Koşar tırıs larla bana sarılmak oldu Uzağım canımdan çok sevdiğim Gül/üm.. Sami Arlan.. |