Zor zulüm
Omuzlarım ağır, bir zamanlar...
Senin gibi. Yine aynı yer, bir başka; Söyleyemem dilim varmaz, Taş olur,un ufak olur ağzımda, Şükür ki bildiğim bir yer var, Serin, ıssız, beleş manzaralı Fakirlik başa bela gülüm, Ama ucu yanık türkülerim beleş. Deniz, kum sahil parayla belki ama Yalnızlık bir alana bir bedava. Ne de güzel vuruyor ışığı geceye, Şükür ki aydınlık diye bir şey var Zarif, uzun ip ince... Esmer teninde bembeyaz ışık. Cebinden çıkarır tüm yosmaları, Tüm endamıyla sokak lambam. |