Senin her mevsimindir yaşamak.
Sevdasız kiralık her yatak,
en kusursuz yokluğu ısmarla. Sarıl, kendini avut. Uyandığında elinde tek parça çaput! Rüyamın renginde desenler tek çizgi ve siyah. Zenginliğin ancak ölümü kıskandırır. Yok ile var arasında bir yer, t/araf Adını verdiğim umutlarım düşüyor bir bir sen’li kar taneleri saçlarından aşağı sağanak ellerim semaya sana kalkar ey yar.. Senin her mevsimindir yaşamak. |
hissedilen şiirin kusursuzluğuyla
kurgusuyla
kimine göre gök kubbede bir sevgili
kimine göre denizde
kimine göre arş'ta
budur.