Issız HayatBu şehrin en ıssız sokaklarında Titrek lambaların ışıklarında Soruyorum seni akan yıldızlara Irmaklar boyu umutlarım dizgin Çınarların gölgesinde yürüyorum Aydınlığ’a ramak kala kayboldum Üstüme dolanan, zifiri karanlıklar Götürmüş seni, farkında olmadan İnceden çiş düşüyor dallarıma Yaşadığım, renklerin haddi yok Çoktan; yemişim feleğin sillesini Hiç bir tılsım korkutmuyor beni Turgay Parlakyıldız |