Yaradan’ın izniyle sevenler kavuşmalı
Can özüne kor düşen, yürek aşkla yanmalı.
Gülün dikeni batsa acıya katlanmalı
Sevdâlanmak zor sanat, yürek aşkla yanmalı.

Ömür denen bu handa herkes sevgisiz hancı
Ölümlü bu dünyada dostlar olmuş yabancı
Yitip gitmiş ar, edep meydan dolmuş yalancı
Bilene sor sevdâyı, yürek aşkla yanmalı.

Yanmayan ne bilsin ki mânen olan sevgiyi
Tertemiz kalbi olan hak etmez mi övgüyü?
Kötülük yapan elbet yaşar bir gün kaygıyı
İyilik sur olmalı, yürek aşkla yanmalı.

Dünya malına tamah edenler yoldan çıkar
Kul hakkı yiyenlere Mevlam tokatın çakar
Aşkın zembereğinde dönen günâhlar yakar
Helâlla sar sevgiyi, yürek aşkla yanmalı.

Ne hayaller kurulur ne dilekler tutulur
Sevgilinin uğruna ne zehirler yutulur
İki günlük dünyada söz, yemin unutulur
Sözler bir olmalı ki, yürek aşkla yanmalı.

Nice âşıklar göçtü bu yalancı diyardan
Sevgiyle kavilleşti vazgeçmedi o yârden
Gerçek seveni üzme hayır gelmez ağyârden
Huşûyla ser sevdânı, yürek aşkla yanmalı.

Hayat denen kavgada ne hîleler dizdiler
Dert üstüne dert katıp; bezdirdiler, bezdiler
Üstünlük taslayarak fukarâyı ezdiler
Ölüm var ey yolcular, yürek aşkla yanmalı...!!!

N@zlı Hüzünyıldızı