GÖREYİM SON KEZ SENİtek atımlık kurşunun vardı acımadan onu da bana sıktın vur alnımın tam ortasından vur ki nefes almadan öleyim gözlerim kapanmadan son kez göreyim içim kan ağlarken gülüyorum sandın gözlerimden iki damla yaş akarken görmedin mi varlığımı zaten sen hiç farketmedin ki kırıldı gururum beni işte o an kaybettin artık ne çık karşıma ne de sitem et bana vuslata dair hayallerim kaldı başka bahara öderim sevdamın diyetini kör bir kurşuna hadi sıkta git titremesin ellerin git Allah aşkına beni süründürdüğün yetmedi mi senin de bir gün canın yanacak içinde derinden bir sızı kalacak ağlamak istesen de gözünden yaş akmayacak başını yastığa koyduğunda gözlerin kapanmayacak seni bende yaşadım anlamadın ki yüreğin taş olmuş yumuşatamadım sevda senin neyine boşa gitti çabalarım anlatamadım ki hadi yokum artık ben yak kınayı ellerine eski bir pikaba da koy çiftetelliyi dök kurdunu at stresini mutluluk senin de hakkın sana dedim ya ağlayarak bir atımlık barutsun ... Refik 14.08.2014 İstanbul |
ama şunu biliyorum ki....
hiç bir zaman ahları yakaya takmamalı ....
ne kalan ne giden...
biterse biter kalan hayata devam eder....
kutluyorum kaleminizi