Keşkekış masalı gibiyim donuyorum sıcakta ne adını dağlara yazdığım dağlar kadar yüce yarim var ne de pencerem buğulu parmaklarım sadece kendimi çiziyor gözlerime yalnızlığın simgesi diye ağlamakta yasak gülmek te yıkılası dünya yüzünden yumruklarım balyoz gibi iniyor akılsız kafama dışardan baktığın zaman kan yok yara yok inmeyince içime keşke keşke gelmeseydim dünya ya ya da yaşatmasaydı beni dünya çektirmeseydi bunca işkenceyi lanet olası beynim dursaydı doğduğum günden beri tanınmasaydı hiç kimseye gülmek zorunda kalmazdım gülmeyen yüzümle gülen herkese 10/08/2014 Muhtar GazTopal Malatya |