Benim İnsanım Güneş

Cömerttir güneş gibi
Benim insanım güneş

Benim insanım güneş
Güneşe bak özleyince insanımı
Güneşe benzer benim insanım
Ay ve yıldız hatırlatır onu
Gecende yıldıza bak

Kim demiş insan kalmadı dünyada
Bir insan var
Bir nur içimde
Batarken güneş dünyada
Dünyaya benim insanım güneş...

El bağlar Allaha aynı safta
Karınca kararınca
Hep iyilik peşinde koşar
Şu benim insanım
Karıncaya insana benim insanım güneş


Melekler imrenir ecdadına
Etten kemikten bir nur
Dünyaya benim insanım güneş...

İstikbalini göklerde arıyor
İlmin-bilmin dizinde
Ayın yıldızın izinde
Şu benim insanım.
Aya yıldıza şu benim insanım güneş...

Bağrından bir ırmak akar
Su serper dertlinin gönlüne
Aç görse doyurdu
Çıplak görse giydirdi
Aca çıplağa benim insanım güneş

Bir eli afrikada
Bir eli ayda...
Hızır gibi yetişir dünyaya
Şu benim insanım
Uzağa yakına şu benim insanım güneş