HEP SEN
Eski bir çeyiz sandığında bulduğum
Dantel bir örtü gibi ömürlük bakıyorsun Sen var ya, sen sevgili Nasıl da gönlüme aktığını Sanırım hala bilmiyorsun. Bir damla su Bir parça umut oluyorsun günüme Gökyüzünde sevdalı bir martı Kor gibi bir ateş yüreğime Sen var ya, sen sevgili Nasıl da aşkınla yandığımı Sanırım hala bilmiyorsun Susuyorsun Bir sözcük ötekine düğümleniyor Bir anı geçiyor ta ötelerden Taş plaktan Müzeyyen Abla sesleniyor "Dertliyim, ruhuma hicranımı sardım da yine." Ama sen duymuyorsun. Işıl ışılım, Duman duman gözlerim Bir İstanbul oluyorum hüzün dolu Sonra Ege olup ellerine uzanıyorum özlemle Bulutlar yüreğime yağıyor Ama sen görmüyorsun. |
Tanteli, ipeklisi oyasıyla gözyaşı silinmez
Gönül sevmişse, kalbinde tahtı kurulur,
Her devirde açılır sandık, geçmişi sorulur.
HakanKURTARAN
Tebrik ederim Değerli Şair.
Şiirinizi okuyunca bende bunlarıu yazıverdim.
saygıyla...