yağmur
yağmur ne zaman başlasa
yakalansam bir hangi sokakta yavaş yavaş kaldırım kenarlarından usulca geri gelir geçmişim her damlada anlarım ki geçmişten geçmemişim... ve taptaze yağmur hiç değişmeyen keyfim, benim nazlı sevgilim... neredeydin ? sana anlatacağım ne çok şey var ama artık tükeniyor cümlelerim tıkanıyor bir yerde yaşama sevincim ... anlam veremediğim bu ıslak şehir artık tatlı , masum hüzünlere bürünür geçmiş zamanlar toprak kokusunda dirilir damlaları vurdukça yüzüme yağmur ,benim nazlı sevgilim hatırın için o kaldırımda adım adım ölünür... |
Yağmurlarla
Adım adım ölmek
Damla danla çürümek
İçini diriltmek
Seni iyi tanıyan
Kaldırımlarlar da
Yüreğinde ki düşlerin
Gözyaşlarıyla...
Sen o durum da,
Ne de çok intikamcıdır
Her damla !...
Ateş gibi serpilen yüze
Yağmurlarla,
Gün gele
Mutluluklar ola !...