agg
gözle görünür elde tutulur bir
gerçeğim olmadı hayatta.. hep yoktan,var etme teşebbüsü içinde ! layık olmadığım bedenime yakışmayan bir ruhu taşıdım yıllarca beraberimde oysa ! umutsuzluk gibi varsayımdan sanıyordum içimi tehdidi altında sömüren hain !! kin tutmaz ,sahipsiz kalbimi. katili kimdi peki ?? bu kadar acımasız olmanı nihayetince kabul ettiren ! o ani ayrılık darbesiyle nefesimi büsbütün tüketen nezaket terbiyesi hangi ara sobeletti kendini ?? çatışma neyin sorumsuzluğunu çözebildi?? geride ağlayacak olan bir söz himayesi ardında korkak olan tavırların ne kadar çabuk irileşip ölümüne gücendi? veda etmek bu kadar basit bir eylem hassasiyetimi gerektirmekteydi ?? |