AYŞE'N...
Ey sevdiğim gel gör benim halimi
Yitirdi kendini bilmiyor Ayşe’n! Gelip de son defa tutsan elimi Maziyi kalbinden silmiyor Ayşe’n. Kader savuralı gurbet ellere Kaptırdı kalbini hoyrat yellere Dedikodu oldu haset dillere Dostun arar oldu, bulmuyor Ayşe’n... Hasret ırmak ırmak taştı göl oldu Sılanın dikeni ona gül odu Pembe hayalleri yandı kül oldu Mutluluktan nasip almıyor Ayşe’n... Canını adadı evlat iyale Seni özledikçe daldı hayale Sevda pınarına oldu piyale Bir dem olsun vuslat dolmuyor Ayşe’n... Hayat engebeli yol ince uzun Tadına varmıyor şekerin tuzun Sahibi olsa da ’mutlu’ rumuzun Düşlerinde bile gülmüyor Ayşe’n Bir türlü.. bir türlü ölmüyor Ayşe’n... Bulem hatun, 2/8/2014, Antalya.. |