Sahiden / çekilmez oluyor bazen bu alem
Çekilmez oluyor bazen bu alem
Hiç demem Öfkeliyken yüzüne kimsenin Dur bakalım sakinleş / uzaklaş ordan / ince ele sık doku kal kalburun üstünde hep susarım Gün gelir bazen dolarım taşarım’da, Söverim bile arkasından Hay sizin boyunuza posunuza bu yaşınıza diye Bari / Kulak duymaz / Göz görmez Gönül kabul eder göz görmeyince bari kalp kırılmaz Halbuki söz dem’len’se, kalburdan elekden geçse Sular aksa durulsa, söz / hal / tavır/ öyle dense Çok söz’’lerin hal’’lerin tavır’’ların ham’’ları kalburdan elekden geçemeyecekler Elbetde kaileye alınmayacaklar Hamlar miğde bulandıranlar Küçücükler elek’’den, bile yere düşecekler Ve / yerde kaybolacaklar Kalbur üstünde / kalbur üstü sözler / haller ve tavırlar kalacak Ve ne hoşdu ve gene ne hoş olacak Dedim gün gelir gideriz biz / çok ararlar biz gibileri Hayır dedi /azdan biri Anlıyorlarmı sanki şimdi?/ bilmem? Çekilmez oluyor / bazen bu alem. Yahya sevim ; Aydın . |