istanbulu içiyorum
İstanbul’u içiyorum çalıntı bir aşk hikayesi eşliğinde
evler diziyorum toprağı acılarım olan penceresi yok kalbimin bacası boğazda balık ekmek oturmuş arka sokaklar kaldırımlara sarhoş dalgaları bekliyor aşk gibidir dalgaların vuruşu bütün gücü sevdiğini yaralar İstanbul’u içiyorum kelepçeli bir çaresizlik eşliğinde oysa sadece kıtaları birleştirir sanırdım göz bebeklerden düşen yaşların aksıyor köprülerin bütün ayakları gemilerin rolü yok bu düşte İstanbul’u içiyorum aşkı içiyorum yalnızlığımla oturup dertleşirken akif tütüncü |