Dava
Yürüyorum yorgun karanlıkta, karanlıklar anlar beni. Bir ışık yok sonunda, kaldığım koyun ucunda. Terk ederim sevdaları, zafer çığlıkları ardında, yürüdüğüm yollar sonunda, kalır hatıralarım. Taş kemerler soğuk, rüzgar başka bir eser, ne ses ne bir soluk, yol yalnız akıp gider. Cepkenim de yırtık bir defter, şair halimi söyler, gelmez yolların sonu, yol ömür gibi akıp gider.
|