Köprü
Güneşi rengarenk çizen bendim
Sarışın güneşi! Gökkuşağı sadece yeşil de olsa olurdu, Anneme saklardım çoğu renkleri Çöp insanlarım vardı elleri çiçekli Yüzleri gülümseyen Afrikalı bir çocuk kadar çelimsiz, Afrikasız çocuklar kadar mutlu Açtıran bendim bir papatyayı çöl ortasında Sarı sıcakta, bir başına... Topraktan ve bahardan habersiz Ve yaz kış bacası tüten evlerim vardı Küçük bahçesinde su kuyusu eksik olmayan Karanfiller yetiştirdim sayfalar dolusu Güvercinler uçurdum yaprak yaprak Büyük dağlar kurtların olsun, Küçük dağlar boyadım sıra sıra... Bir akarsu, ortadan ikiye böldü bir kasabayı her defasında Bir köprü kurardım akarsuyun tam ortasında Çocuklar geçerdi, kuzular Bir çoban bazen, Gülümseyen bir ihtiyar... Ben de geçtim o köprüyü zamanla Ellerimle çizdiğim köprüyü. Rengarenk güneşlerim, mutlu çöp insanlarım, İyice hallarım, Çocukluğumun yüzü suyu hatırlarım Hatıralarım Umutlarım,dualarım... Geçemedi Geçer sandım Geçmedi! Ellerimle çizdiğim köprü Çocukluğumu öteki yakasına gömdü! Ali Güçtaş |