Yalnızlığa Hükmetmek
Yaprak yaprak dökülmüş gözyaşların her bir satıra
Belli ki için yanmış yazarken Ama ellerin cesur davranmış. Okurken her bir kelimesi ayrı vuruyor yüreğime Sorguluyorum okuduğum her cümleyi ’Ben’ mi sebep oldum bu nefrete? Yoksa ’Biz’ mi?.. Hangi hatıraları arkana aldın da böyle savaşıyorsun kendinle Hangi geçmişe kızdın da bugüne küsüyorsun böyle İçindeki öfke ne zaman kara bulutlara dönüştü de damla damla yağdı toprağa Sen ne zaman vazgeçtin sevmekten de yalnızlığa hükmediyorsun söyle!.. 06.03.2014 |
Gönül dostu; Umudun yüreklerde şiir olup yeşermesi dileğiyle....
................................... saygı ve selamlar..