Diyarı ebediyete.(XX)Varmısın cadı güzelim, bir alem kadınım, el ele kol kola,sarmaş dolaş, sokak sokak, caddelerde,rıhtımda,sahilde, şehrin sokaklarında. Ne ayaza ne soğuğa aldırmadan. Birlikte,beraber fakat yanlızmışcasına. Tek başına dolaşır gibi dolaşmaya, gezmeye. Gece gökyüzünde, yıldızlarda, yıldız kaykaylarıyla ,bir o bir bu yıldız şehirlerinde gezmeye. Arada zaman zaman,diyar diyar dolaşmak için, yıldız kayağıyla yer yüzüne düşmeye, yer yüzünden tekrar yıldız merdivenlerinden çıktığımızda yıldızlara, bir ara heyacan doruğa çıktığında, bırakıversek kendimizi boşluğa, düşsek bulutlara. Gecenin bulutlardaki ayazında, soğuk üşütüyorsa, öptüğünde yanağımızdan, bırakalım uzatalım ayaz soğukluğunda ısıtsın, öpsün öbür yanağımızdan, dudağımızdan her yanımızdan, bulutlara uzandığımız zaman. Yeniden binelim yıldız kayağına, düşelim bir başka diyarda, cehennem ateşi sıcaklığı kumsala, sıcak öptüğünde yakıyorsa tenimizi, bırakalım kavursun içimizi, yaksın dudaklarımızı öpsün her yerimizi, ateşin sıcaklığında rahatlatsın serinletsin bizi. Ne dersin? Yine yıldızlara çıkıp yıldız kayağına bir daha binmeye, orada işte ver elini, çabuk koş, yetişelim merdivene, bu sefer birlikte el ele düşelim, diyarı ebediyete... --sevgilerimle... --refik pelvan.. |