BEKLERiMNedendir tarifsiz ızdırabım, Ve anlamsız böylesine zaman? Ruhumda dinmeyen bir acı var, Ellerim tuttuguna bin pisman Sen ve ben; bir sandal, fırtınada Unuttu günesi gözlerimiz Nefisler asi kalpler zindanda Kurşundan da beter sözlerimiz Bir mayın; serseri ve tahribkar Ömrüm yitirirken anlamını Ölüm fettan bakışlı, davetkar Ne zaman tadacak şarabını? Kostum ve kapaklandım yollarda Kanadı defalarca yüreğim Kirlenmiş sevgi damarlarımda Yıkanır yağmurlarda gözlerim Göçtü bedenden neş’eler çoktan Kedere, dertlere teşne sözlerim Bir ümid doğar mı, hangi şafaktan? Güneşi unuttum, bir mum beklerim. -Muhammed Mahnovi- |