33
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1643
Okunma

Efkar Tepesi’nde ağlayan kız
Hiç yakışmadı gül yüzüne
Yalnızlık.
Yükseklerde hep sevda türküleri
Yakarken,
Alışıkken gerçek sevgiye
Düz ovalarda şahinlere
Yem oldun.
Buğulu çay bardağında
İzleri dudağının
Gözlerinde Çoruh’un akışı,
Hep enginlere akar gözyaşların.
Senden başka kime yakılır
Türküler,
Kim anlar senden başka
Tutuştuğumu.
Efkar’ın rüzgarı haşin olur
Alışıktır
Sarı, siyah saçları dağıtmaya.
Bir el dolaması
Yetmez düzeltmeye.
Bekleyişler yar için,
Ağlayışlar cananı çağrıştırır
Efkar Tepesi’nde.
Ertürk DEMİRCİ