hep heyhatlar’ı oynattılar bizlere
önümüzü arkamızı görmediğimizden
doğru ve eğriye değer vermez olduk
hep şaşaada geçip de gitti ömür
önümüz sağ ve solumuz arkamız hiç kandan eksik olmadı
biz hep fütursuzca neme lazımcılığı sahneye taşırken
ucu bize de batınca ancak haykırdık
kardeş kardeşe vurduk vurulduk
Allahın ipinden ayrılınca şeytanın kılıcı keskin olur ancak anladık

kulaklar sağır ya
gözlerimiz de kör olmuş
vicdanlar rafa kaldırılmış
hisler dumur’a uğratılmış kemiksiz
medeniyet yalanı tek dişli canavarda
dünyanın dört bir tarafında

bize değmeyen yılan bin yaşar mı
bizde evlat acısı onda kuyruk acısı olduktan sonra
ne kadar hain koynumuzda besledik
devşirip sadrazamlar paşalar yapıp arkasın da saf tuttuk
besledik büyüttük yezitleri koynumuz da
kendi el ve kolumuzu bağlayarak
elbet yakacaktır çıramızı her fırsatta
anamızı babamızı belledikleri de cakası
elbet ki gelmeyecek bir araya Müslüman’ın iki yakası

daha çok çoraplar örecektir başımıza
adı soyadı bizden olan dönmeler
bize sadece düşen kendi aptallığımızla övünmeler
yer gök sallansa da toprak altına gitsek
ne haysiyetimiz kaldı ne de insanlığımız
bir karga kadar olamadık
elin Amerikalısı köpeklerine acırken
yazıklar olsun ki bizlere
biz kendi evlatlarımızı göz göre göre ateşlere attık

kim kime dumduma neme lazımcılıkta ekmeğe muhtaç kaldık
hiç düşünmedik
atamızın ceddimizin bizim için yaptıklarını
tüyü bitmemişler kınalanıp cepheye gönderilirken
biz kendi elimizle savaşın galibiyken
yüz yıllığına vatanı adımızı şanımızı ve insanlığımızı
koltuk uğruna şeytana sattık
haydi ayağa bir kalkın da hepimiz de görelim
edepsizlikten posası bile kalmamış insanlığımızla…





(23.07.2014) AZAP…