HAYAT, BORCUM YOK SANA
Durdum, sana baktım sonra
Bakmak ki, yaşamakla birdi sanki Gözlerin bir çift güvercindi yüreğimden havalanan Durdum, sende kaldım Bir daha, bir daha İnan. Sordum, bilmiyordun bana ait hiçbir şeyi Biliyordum, hiçbir şey yoktu yanımda sana ait Ne ben, ne gözlerim aklındaydı Ne de yüreğin atıyordu avuçlarımda bir serçe misali Sustum, bir nehir geçti gözlerimden usul usul Ah yüreği yüreğime teğet geçen sevgili Aşk mehter adımlarıyla ilerliyordu oysa gözlerimizde Sustum, sözlerimi anılar yakıyordu Ah, köşeden bir yalnızlık nasıl da hüzünle bakıyordu Uzandım bir daha, ellerin ne kadar da uzaktı ellerime Mesafeler zamana akıyordu sürekli Hayat yanıbaşımızda uyukluyordu belki de Belki bir ömür bir ömre ne kadar da uzaktan bakıyordu Durdum, yaşamak denen o kör bıçak Battıkça, yüreğime daha da batıyordu. |