Sende Bil Tanı Ustanı Sevdam
hey umutlarımın gökyüzü bakışlı yalan sevdam
gözlerimde uçan uçuk maviler ne sürüklenirsiniz lodosla nokta nokta çember çember gözlerimde bekleyenin var mı düşünsene çırpını çırpını kanatsız kuşum geceler sessiz ölüm desene günden güne biten ümitlerime. ağlayarak çıktığım bu yollarda boynum eğik gözlerim düşer toprağa ben giderim yol bitmez bittiğimde dalga dalga Karadeniz seni yarattığımda gözümden canımdan çok baktım kol kanat gerdim yokluğun yokluğumdu egenin serin sularına verdim çağıl çağıl attım yüreğime kara iklimleriyle Anadolum hep seni düşledim hece hece okyanus oldun zaman içinde simdi coşkun nehirsin kar sularıyla baharlarla coşan sığmayan ele avuca delice bir çocuksun kara denizden kıyıları yalayıp geldiğin liman şehrinde toprak ana yeşil dalmı bıraktı doğa baba günden güne verir erozyona taşı toprağı altın Marmara sığınaklarım vardı koylarında yaradanı yaratanda bilirim sende bil tanı ustanı sevdam Edebiyatın Başkenti Edebiyat dergisi haziran 2022 sayı ..40 Cemal Karsavran |