düşsesperestler
gereksiz, sivri seslerdi
canlarını sıkan fısıltılar düşsesperestlerin ey ahali yürürken ilk düşlerine tan vakti dikti başları bakışları derin açı hep yürüdüler kuşlukta bir düş vakti ömürlerini yendiler bilemezsin yollar bitmez tek tek sınanmalı yön tektir zamanla yollar gibi dağılmamalı dediler azadıma yolsa yolumdur zincir azmim olur yaa sabır değilse hazzım olsa yük kanatlarım dediler öyle ki bir reverans gibi öldüler vals gibi yaşadıklarından |