Ölselerde gözlerin içleri...sayma beni salla gitsin ben kimim ki, seveceksin? takma hayata umut ölselerde gözlerin içi... yalandan günah olmaz sevaplara göm beni dilin kabahatı ne ? güller açmayacak bir daha sanki.. kuzey kutbu olmuş yaşam, gölgelerin atmıyor nabzı.. koşa koşa yorulmak yok, görülmedikçe yolun sonu.. dağlara yazdım seni güneşim ol diye sanma ki, örtecek karlar fırtınalar silecek, bende var oldukça bu yürek.. bilemem ki ertesinde mi kısmet? ya, o da yalansa yandım mı can diyecek? giderken yalın ayak, sekerek.. ben neyim ki? bir hiçten bir hiç belki.. yazılmış çizilmiş aralara mesafeler konula konula, mavilerde boğulmaya şansım yok.. yok gibi, yokluğun pençesi çıkarırken gözleri... (Berlin,20.07.2014) Talat Özgen |