Tekâmülasırlardır hep aç özüm ,aşk-a sevgiye bir ilaha tapar gibi taptım,muhtaç oldum ilgiye kime inansam kime güvensem , döndüm viraneye vuran vurana , kıran kırana , bu dünya zaten dönmüş tımarhaneye yoruldum her gün her gün , insanların sır düğümünü çözmekten anlamı yokmuş hayatın , yaşarken ölüp ölüp dirilmek ten ne istedin tanrım benden , bıkmadın mı kaderime oyun etmekten ben bıktım artık yoruldum , bu dünyada boş havanda su dövmekten ne getirdi ki umutlarım , yarınlarda kalmamış ki mutluluklarım korkar oldum şu dünyada ,bir gün ölüp de göçüp gitmekten zaman denen devran dönmüş ,sanki hayat denen kumarhanedeyim ben ne kazandım bu dünyada ben , bıktım artık bir dokunup bin ah işitmekten ömrüm bir mercek altına girmiş sanki sırra kıdem Tekâmül de incelenmekteyim ben.... c.ceylan yılmaz |