SultanDön gördüm onu. Mahallemizin kızıydı Sultan. Karşıki kaldırımdan yanında bir arkadaşı gidiyordu. Üzerinde hala aynı renk elbisesi, Yürüyordu arkadaşları ile. Fark etmedi beni. Durdum baktım, karşıki kaldırımdan Bir burukluk hissettim bir acı hissettim yüreğimde Göğsüm sıkıştı. Ve ağlamamak için, zor tuttum kendimi. Ve sonra, Yürüdüm gittiğim yöne doğru Aklımdaki, geçmişin anılarını yaşayarak Aklımda hep onunla ilgili olan anılarım vardı İkimizin çocukluğu Oyun oynadığımız günlerimiz vardı Ve beraber ders çalıştığımız akşamlar vardı. Ne güzel kızdı o. Sultan! Ne güzel kızdı, çocukluğunda. Onun eline su dökemezdi, mahallenin diğer kızları Hele bir baktı’ mı gözlerimin içine, Sultan. Beni can evimden yakardı Çünkü mahallemizin en güzel kızıydı, O, Sultan. Ahmet Yüksel Şanlı er 16 Haziran 2014 |