AYRILIK TÜRKÜSÜNÜ

Ayrılık türküsünü beraber söyledik de
O giderken uzağa hasreti dinledik de.
O terende ben yerde bir deprem oldu sandım
Tren kampanasıyla korkuyla Onu andım.

Nasıl oldu bu hayat giderken takla attı
Hayatın tekerleği ayrılık taşa çarptı.
O taş beni mahfetti ayrılık taşın ismi
Taş altından kalarak ezildi başım şimdi.

Yolcu şimdi kampana son darbeyi vuruyor
Katar penceresinde o munüs yüz duruyor.
İşte kampana vurdu tren hareket etti
Kalbimdeki kör düğüm çözüldü benden gitti.

Gitti gitti küçüldü gözden kayıp oluyor
Kalbimdeki boşluğun içi hicran doluyor.
Hiçranın velvelesi koptu kalbime aktı
Gözden kayıp olarak uzak yerlere gitti.

Evrende yitti izi arasam da bulamam
Gittikce hasret yakar vuslatıma eremem.
Evrende yitik izler tahtaravalli gibi
Öyle hasret acı ki karadeliğin dibi.

Uzay kadar hasretin uzayan yollarına
Sarar sarmalar beni atarım kollarına.
Bütün umu terk etti yolumda izler yitik
Beklemekle bu ömür hasretle ömür bitik.
---- 07.08.1967 – Adana.

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.