AYRILIK MENDİLİAYRILIK MENDİLİ Sessizlikler çöktükçe zehirli kabus gibi Ayrılığın acısı işte o an görülür, Göz yaşıyla boşalan dağarcıkların dibi Acılara karışıp beyaz ağla örülür. Kırmızı gül üstünde şebnem tanecikleri Güneşin tesiriyle o da gülde ayrılır, Bakışın arzusuyla son bulan emelleri Kaçar durmaz yerinden sallanarak sıyrılır. Göz gözden ayrılırken gözleri kaplar duman Damlacıklar belirir düşüştükce yerinden, Sevgili kollarında ayrılık olur yaman Ayrılık mendilini salladıkça elinden. ---- 12.08.1960 – İslahiye. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. |