Mülteci
Gönlüm katliam yeri beynim toplu bir mezar
Umuduma benzeyen bir ceset arıyorum Her yanı kokuşmuşluk kaplarken azar azar Kimsesiz hayalleri kefene sarıyorum Ah dokunsan gönlüme çile fışkırır çile Bir kül yığını ömrüm dağılır rüzgar ile Mülteciler gibiyim kendi yurdum da bile Ardımda bir ses duysam kirişi kırıyorum Dertler hücuma kalktı akın akın geliyor Topuyla tüfeğiyle surlarımı deliyor Ruhum işgal altında her an bir düş ölüyor Telafisi imkansız kayıplar veriyorum Tedavi edilmemiş bir illet var içimde Duygularım sızlıyor can alıcı biçimde Öldüren bu azaba intihar bir seçim de Her gece düşlerim de tamuyu görüyorum Bu gördüğün bir dağın yele diz çökmüş hali Yetim kalmış çocuğun boynunu bükmüş hali Gözlerim yağmurların sağanak dökmüş hali Nehirlere karışıp maziye varıyorum Buz tutmuş yüreğim de yalnızlığım üşüyor Kör topal arzularım adım atsam düşüyor Sol yanım da boşluğu bir giyotin deşiyor Santim santim tükenip günbegün eriyorum İnsafsızca vuruyor yokluğun hışım gibi Dört mevsim bastırıyor üstüme kışım gibi Aynalar yalan demez içimde dışım gibi Güneşe hasretim ya ta içten çürüyorum Sevmek her halukarda acıya bürünmekmiş Yüzükoyun bir halde ömrünce sürünmekmiş Bir meczup suretinde âleme görünmekmiş Senelerdir Mecnunun izini sürüyorum Seni unutmak için kendim ile harp ettim Direniş gösterdikçe yüreğimi darp ettim Mantığı üze üze düz yolları sarp ettim Sensiz aşk sıratın da sersefil yürüyorum Varsın diriler beni yaşıyorum farz etsin Kabir azaplarımı ölü canlar arz etsin Kaç insan var sen gibi cellatlığı tarz etsin Ya gel vur şu boynumu ya da ben vuruyorum Mutlu Aydurmuş |
MUHTEŞEM
Güzel şiirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla… siyah gecem