Şehirden uzak bi yerde; iyilik sevmeyen bi ana kadın
Her gün gibi / Şeytana uyacağı tutmuş gene ogün
Bir ihtiyar nine / ermiş’mi? belli değilmiş geçiyormuş o köyden
Çala, çala, onun kapısına çalmış ibretmiymiş’mi? bu neymiş / aslında belliymiş
Ogün avlusunda yufka açıp gözleme yapıyormuş
İhtiyar bir nine? çalmış kapısına
Bir yerden gelir, bir yere giderim yorgunum; bi suyun varsa içeyim demiş
Açmış aç olmasına, amma açmısın tokmusun diye, sorulmadığından söyleyememiş
Musafiri ikramı;hiç sevmezmiş suratıda hemen hemen; zaten her gün sirke satarmış
Yaptığı dürümlerden almış birini gitmiş içeriye içine zehir koymuş
Al demiş giderken yersin / bi daha gelmesin diye oda niyeti zehirlemekmiş
Hemde sanki it’e, verir gibi; ihtiyar nine almış/ aslında hürmeti / nimet’eymiş
Koymuş azığı torbasına düşmüş yola / zaten gelenin gözüde gitmekdeymiş
Neyse / epey bi yoldan sonra; oturmuş bir ağacın gölgesine açmış azığına
Bir genç askerden teskereye geliyormuş;selam vermiş oturmuş nine’nin yanına
Nine çok açım kalmadı takadım; daha yolum çok uzun /nine al demiş o dürümü ona
Bilmiyormuş amma içinde zehir olduğuna
Bir yudum su üstüne / ayrılmışlar her yolcu kendi yoluna
Teskereye gelen genç / geç vakitlerde varmış köyüne / çalmış anasının kapısına
Daha girer girmez içeriye bir karın ağrısı / bir karın ağrısı bildiği gibi değil
Anası? ne oldu’ki, oğul
Bilmiyorum ana? yolda gelirken ihtiyar bir nineyle karşılaşdım
Çok açdım ve, çok yorgundum bir dürüm verdi bana onu yedim
Eyvah der hatırlamışdır kendi verdiği zehirli dürüm’dür /dünyada tek oğlu vardır
Kötü niyetli ana / birlikde yaşadığı oğlunu kendi eliyle zehirlemişdir
Musafir 10 nasibiyle gelir / birini yer 9,zunu bırakır gider’dir
Hem nimetlerimi gönülden ikram edin/ emirdir eksiltmem çoğaltırım der/belliki bilmiyordur.
Yahya sevim ; Aydın .