Ferman Dinlemez Gönül
Tortu tutan yüreğim çehrene esir
Gözlerim kaldı sende Bürünmüş suskunluğuma dilim Müebbettin zindan gecelerinde Gazellerde nağmeler aşk volta atar Solumdan vurdu mauzer ateşte Hasretini siyah perde sarmış gizlenir Menzilim yitik heceler de kördüğüm Karanlık sevdamın katran karası Kanla demleniyor kalbimdeki sevda yarası Yitirdim sana sarılan düşlerimi Yasaklar öper yüreğimdeki sevdanı Sensizlikten mecalsiz umut tükenirken Çığ düştü yüreğime köhne iklimlerde Üşüyor sevdam imgelerime vururken Yokluğunun korkusu yitirir tebessümleri Kirpiklerden dökülen göz yaşları sarar Kırık aynaya yansır ezik hüzünleri Suskularım esir titretir göçük sevdamı Fermansız dinlemez yazar gönül yazgımı |