Yine
gece dökülüyor bedenimden
bir tek benim yalnızlığım mı ağaç ne yıldız dallarım var ne köküm güneş ufuk toprağa hasret kokularım yalnızlık çiçeği acılarım akan su ne buharlaşır yangınlarım nede kırılmaktan yorulur dallarım bir tek ben miyim bir tek tek olarak kalan yine gece dökülüyor bedenimden yine bir tek benim bedenim ağaç ,,,,,,,,,,,,, bizim sokaklar çıkmaz biraz toprak biraz taşlı engebeli çıkmak için evimize bırakıyoruz sevdiklerimizi toprağa ,,,,,,,,,,, omuzlarda bir arkadaş gitti belli çok sevmiş babasını yaşını geçmek istemedi ,,,,,,,,,,, sevgiler an an gelir ölüm birden |