Bu soruyu yılardır sordum kendi kendime
Aklım cevap vermeye yeterse güleceğim
Mutluluğun güneşi neler sundu kendime
Doğduğunu görmedim batarsa güleceğim

Muhakkak vardır böyle herkesin bir sorusu
Takılmıştır aklına ufaklısı irisi
Peşin ödendi diye bu düdüğün parası
Üfledim incesinden öterse güleceğim

Yağlı ile yavanın yapamam kıyasını
Neylerim bozuk sütte kaymağın iyisini
Sabır gölüne kattım umutlar mayasını
Bıraktım Allahıma tutarsa güleceğim

Hangi ipe un sarsam bitmiyor vesvesesi
Kazan yavru doğurmuş gör komşuda hevesi
Merkep yoktur ahırda galiba kalmış sesi
Dostlar ha bu yalanı yutarsa güleceğim

Kafiyeden geçmedim söz söyledim özlüce
Bazısı alacalı bazısı beyazlıca
Boncukları dağıttım güzellere gizlice
Mavisi sevdiğime çatarsa güleceğim

Ha bekle bahar gelsin kışlı gönül tarlası
Dediler ki gözünden yaşlı gönül tarlası
Kurağına razıyım taşlı gönül tarlası
Ektim hasret tohumu biterse güleceğim

Ha diyelim ki bitti geldim harman gününe
Rızkımı da bağladım tarlanın ekinine
Çektim ya arabamı ekinin yakınına
Şimdi şapkam bir yana yatarsa güleceğim

Saçımın beyazının dağlar vardı farkına
Göz yaşımı gönderdim çam oluktan arkına
Bilmiyorum onu da değecek mi çarkına
Değirmenin taşını iterse güleceğim

Sormadım bilmiyorum ne renktir benim bahtım
Dilimin döndüğünce ben kendimi anlattım
Aşkımdandır ateşim küldendir saltanatım
Bu ocağın bacası tüterse güleceğim... 12/07/ 2014/ İMSAK KILIÇ