Dur artık
Gözler görür, insan kör olmasın.
Güler dudaklar, kalp ağlamasın. Sever bu can da yalan olmasın. Yeter ki artık saklanmayasın. / Sahi bu İstanbul kaç tepedir? Çıktığım hiçbir yokuşta yoksun. Yoruldum deyip bıraksam seni, Söyle, arkamdan bana ne denir? Demesinler diye değil, ama, Bütün bu aşkı kendine yorma. Dursam o halde, dönecek misin? Hem de bu kadar kaçtıktan sonra. / Biri üşür, rüzgardan aman yok. Yağmur üşüşür, bitti, güneş yok. Ne borandır bu! Biteceği yok. Dur artık, bu mevsim mecalim yok. Scatter |