Yaprak Kımıldadığında
Hafiften rüzgar eser,
Bronz çan sallanır. Sallanırsa bronz çan Çınlar Bianchon sokağında. Duyunca çınlamayı Bırakır Gaston kahvesini, Sanır ki ayin vaktidir, Herkes ayindeyse Dükkanı Mathilde süpürmektedir. Mathilde’i tanımayanlar, Kalçalarını süzmeyenler, Beline sarılmak istemeyenler Süpürgenin şansını bilmezler. |
Şans çoğu kez elinizin altında yanı başınızda size gülümsüyordur belki..Onun farkında olana ne mutlu..
Bayıldım doğrusu..