Neden bilmem.Neden bilmem. Demir kapılar arkasında Zincire vurulmuş gibi hissediyorum kendimi. Ruhum sıkılıyor. Sanki biri diyor, kapat gözlerini. Bir ağırlık, Ve bir de, korku çöküyor yüreğime Sanki bir daha, uyanmayacakmışım gibi. Ağırlaşıyorum birden Sorsam.. Kendi kendine evham yapıyorsun diyorlar. Yapma diyorlar. Anlamıyorlar derdimi. Oysa ben, günlerdir aynı rüyayı görüyorum geceleri, Ve ben, ayni rüyanın etkisindeyim. Beğenmiyorum halimi. Bu bir işaret’imdir, bana gösterilen Yoksa.. Bir haber’midir, gaipten gelen. Acaba... Zaman, zaman dalıp, dalıp gidiyorum Uzaklara bakarken. Ve bazen iki damla gözyaşı süzülüyor yüzlerimden Hayaller içindeki gözlerim, ağlarken. Neden oluyor bana, bu bilmem. Neden acaba.. 10 Temmuz 2014-07-10 Antalya Ahmet Yüksel Şanlı er |