Yokluğunda Buz Tutar Temmuzda Üşür Solum
Sensizliğe nacarım hep, ermez ayağım kolum,
Her nereye yürüsem de,sana çıkıyor yolum. Dur durak bilmez bu gönül,ateşte yanan kulum, Yokluğunda buz tutarda temmuzda,üşür solum. Diyar diyar gezip durdum,hasretin le seyyahım, Sanma mutluluk görürsün elbet,tutacak ahım. Gören sanır başı duman,yalnız yüce bir dağım, Yokluğunda buz tutar da temmuzda,üşür solum. Hayal kurup düş görmekten başka,ne gelir elden, Her aklıma geldiğinde,sitem dökülür dilden. Boşuna gelirmiş diye bekleme,gelmez giden, Yokluğunda buz tutar da temmuzda,üşür solum. Vuslatın haramdır bana,yalnızlık var kaderde, Yüreğimde gömdüm seni,sanki koca abide. Mum misali eriyorum her geçen gün,git gide, Yokluğunda buz tutar da temmuzda,üşür solum. |