SIZIGüneşin ışığı da kayboldu işte Koskoca bir gün daha geçip gitti Acılar içinde tükenen Koca bir ömürden Bir gün daha eksildi... Gece bile başladı Issızlığın türküsünü çalmaya Yine mistike büründü karanlık... Şimdi az susun ve sessiz olun Sızılarımı az önce uyuttum... Çok hassas bir uykusu var Biraz ferahladığımı anlasa Feryat figan eder uyanır Sızlanmaya başlar Ne olur sükûnet istiyorum susun... Kapılar çarpmaya başladı bile ’’Ne oluyor bu gürültüde ne’’ Of ya of !! Rüzgar kudurmuş gibi Fırtınasıyla esip sürüklüyor Tüm sessizliği talan ediyor Kara dikenler keder tohumlarını Zehir zemberek savuruyor Kadersiz kaderin bahçelerine... Oysa ki ben; Belleyip Kundaklara sarmıştım Uyutmuştum kederin sızılarını Ah rüzgar ah ! Bir kere de tersine es Yârimin mis kokusunu Umutları, mutlulukları, Mavi toz bulutlarını Savurup atıversen gönül bahçeme... N@zlı HüzünYıldızı |