GÖZLERİN
Alırdı elimden tüm çağlarımı,
Kuruturdu açmadan umutlarımı, Bağlardı urgansız hep kollarımı Hırçın bir oktu, yayda gözlerin... Uçururdu büyüsü, sarp kayalardan, Tatli bir rüyaydı sanki masallardan, Kurtulup giderdim ben tasalardan, Kanayan yaraydi, kalpte gözlerin... Kırardı umutları fincanlar gibi, Sanki hiç elimi tutmamış gibi, Saplandı göğsüme kör kurşun gibi, Koskoca dikendi, gülde gözlerin... Çağlayan dereler sana benzerdi, Seherde bülbüller seni söylerdi, Bu adam her her daim, seni severdi, Gecemde parlayan, aydı gözlerin... AHMET ATİK 07.07.2014 |