3
Yorum
1
Beğeni
3,0
Puan
834
Okunma
Ey insanlık,
aydınlıklar diliyorsun,bakar körsün ne haddine ışık senin
yozsun,gaddarsın,kibirlisin
bitmez tükenmez bir açlığın var,
ihtirasın Kerbelos’ın
ete açlığı gibi
dişlerini geçirirken derisini soyarken içindeki hayat özüne ulaşırken
o doyuyor belki
ama senin açlığın
dehşet doyurulamaz,
sana ne öğüt ne ilahi kelam
sen busun,
yok oluşunla beraber,
tükenir açlığın, belki
kendine sözde uzun hayat uladın
emin ol ki o hayatı hiç istemezsin
gerçekse işte o zaman haline belki acırım,
5.0
50% (1)
1.0
50% (1)
Cevap Yaz