KEFENİM OLMUŞ BİR GAZETE KAĞIDI
Neden yine bu iç çöküş ?
Hazin bir sonbahar akşamı Düşen her yaprak,da kalbimi Yerinden söküp gidiş /lerin Artık yazma, şir/ler mektup/lar Gemileri yaktım bilesin ufukta Tek başınayım yıkık, limanda Gelme sakın öldüğüm anda Bir gazete örtsünler üstüme yeter Şairin martılar başında biter Gemiler bensiz gider Tarih elbet seni siler Şair in çilesi bitmez/miş Kalbi delen aşkın mızrabı imiş. Semah/da Rabb’ine ermiş. Duası, sevgisi,şems, gibi aşkı imiş... ***( cangülüm )*** Nebahat KILAKAY |
Katildir,
İyi bilirdim bir zamanlar
Bütün sonbaharlar…
Kısmet olur da
Devrilirse o kanlı aylar
Sıfırlarsınız yaşamınızı siz de yeniden
Bir daha ki sonbahara kadar…
Kim bilir ki,
Ne umutlarınız enkaza dönüşmüştür,
“Gemiler yaktığınız ufuklar da”
En zoru da,
Bir insanın sevgisiz kalması kadar
Tek başına kalmasıdır orada
Ayrılık pazarına benzer o bir liman da…
Diliyormuş gibi yapmayın kötülük kendinize;
Hani gazete kağıdından
Var ya o kefen biçme ?
Falan boyunuzun ölçüsüne göre
İnadına sarılın ömrünüze
Hayat utanmalı sizi görünce
Yıkılmayın hemen bir aşk ölünce…
Nasıl olsa,
Sıfırlamış olacaksınız hayatınızı ya
Bir katil sonbahardan,
Bir katil sonbahara uzanan yollarda
Yeni bir “Siz” imkanı doğacaktır siz’e
O zamana kadar da
Bekleyin kaderin küçüleceği günler
Elbet gelecektir mutlaka
Ama,
Siz boğazınıza dek aşk cesuru olunca !...
Ruh ve yürek !
Dantel dantel işlenmişti düşünülerek.
Tebrikler uzatıyorum,
Ta bizlerden, ta sizlere dek !!!...
Onatça tarafından 7/12/2014 12:45:43 PM zamanında düzenlenmiştir.