Yar…
Her sabi
Beşer olarak doğar
İnsanlaşmak için
Çaba harcar
Daha sonra
Kul olabilmenin
Yolunu arar
Akıl bilgiye bakar
Bilgin nispetinde
Var olansın yar
Ruh ve kalp
Yalnızca sahibi için
Senin iradene sorar
Pasif vicdan neye yarar
Hesapsız akıl bela açar
İrfana ram olmayan ilim
Dünya hamallı yapar
Nefsin elbette susar
Nefsi ihya eden sensin yar
O sadece senin iradenle yaşar
Ne kadar kabartırsan
Arzularına kanmaya bakarsan
Avunmayı bilerek yok sayarsan
Ne feleği, ne kaderi
Ve ne de nefsini suçlayamazsın
İnsanlaşan can irfan ve erdeme
Aklıselimliğe, kemali yete
Ruhi ve kalbi sevdalara açılır
Cismanilikten kendini kurtarır
Marifetini hiçliğin halinde bulur
Beşer olan ve öylece kalan
Kaderi, feleği, şeytanı suçlar
Nefsi emarede kalan başka ne yapar
İnsan, edep ve ihsanın rahlesinde
Halini derlemediği müddetçe hamdır
Ham olandan ise sadece yaşayandır
Nefsi ve kursağı için varlığa adanmıştır
Mukallit hali, bedevi mizacı kalacaktır
Ne giyse, nerede otursa değişmeyecektir
Cehaleti böbürlenmesini tetikleyecektir
Asabiyet içinde yaşamak ona yetecektir

Mustafa Cilasun