Bugün yalnızlık yine içimi demliyor.
Ufukta beliren gözlerin,
Yıldırım gibi yüreğime düşüyor.
Ne yağan yağmur söndürüyor ateşimi,
Ne de akan nehir.
Bugün gökyüzü yine hüzünlü,
Ve ıslanan koca bir şehir...



Bir binanın en yüksek katındayım.
Ve hayallerime kuşbakışı bakıyorum.
Yağmurun cezbedici kokusu altında,
Dar sokaklarda yürümek,
Geleceğe umutla koşmak,
Ve köşe başından sen çıkacakmışsın gibi,
Ölesiye beklemek geliyor içimden...



Sen gönlümün hüzün limanı.
Başka şehirlerde olsan da,
Bulutlara hapsolmuş kokun ,
Yine bütün şehri seninle yıkamakta...



Anlayacağın senden kaçış yok sevdiğim.
Senin varlığını sineye çekeceğim bir şehirde yok.
En güzeli uzat bana ellerini.
Ezip geçme bu sevgi dolu yüreğimi.
Gel beraber şehir olalım.
Ve yine sen ıslat sana tutsak bedenimi...
***Hakan Baş***