Osaka rüzgârı esiyor; Japon Denizi’nde fırtına Yine azdı dipten vuran dalgalar Kırmızı bir gül düşünce, kabarıyor sular…
Postada bir mektupsun Dinmedi özlemin ince sızısı Yaladığın pulda, dudak izin kalmıştır Genlerime işleyen güzelliğe dönüştün; Kızım çekik gözlerini belki senden almıştır…
O günden bu yana gökyüzünden Kim bilir kaç yıldız kaydı, Yedi renkli balıklarla yüzdüğümüz Minicik adamız da gömüldü sulara; Duaları kabul eden melek, benden usanmıştır...
Yıldızlar sessiz sessiz, gecelerde göz kırpışır Kaşla göz arasında bir aşk bu Balkonda begonviller; dal dal sarmaşık, Usul usul öpüşmeyi senden öğrendim...
’Köklersen bir çiçeği toprağından Başka toprakta kök salana kadar Belki de ölür ozanım!’ demiştin...
... Ölmedin, hâlâ yaşıyorsun Altında bir zeytin ağacının Dizimin üstünde başın Gözünde gözümün yaşını taşıyorsun...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
OSAKA RÜZGÂRI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
OSAKA RÜZGÂRI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.