GARİBAN
Arıyla namusuyla çaba sarf eder,
Rahat bir uykuyu bilmez gariban, Üzüntüden çeker gam ile keder, Adam gibi hayat sürmez gariban. Yaş otuz olunca beli bükülür, Çilesiz bir ömrü bilmez gariban, Ağzından dişleri bir bir dökülür, Ekmeği çiğnemeden yutar gariban, Ne bir evi vardır nede meskanı, Her gün kanepede yatar gariban, Kendi hayatına yazar destanı, Beşe alır üçe satar gariban. Ne bir atı vardır ne bir araba, Ne rakıya bakar nede şaraba, Eyüp’üm ömrümüz geçer maraba, Ocağında duman tütmez gariban. 02/07/2014 Eyüp VURAL |