Med-Cezir
Geceye doğru akıyorum günden, bir med-cezir yüreğimde
Havada temiz bir koku, çiçek kokularına karışan Kalp atışlarım bir azalıyor bir artıyor "Bir kaç tutam hava" arıyorum içime çekmek için hava bolluğunda Nafile... Bir müddet kapatıyorum gözlerimi Eski bir aşk ile besleniyorum Güneş denize gömülüyor ve gün bitiyor gözlerimi açtığımda Şimdi artık geceyleyim... Sarhoş bir gemi yaklaşıyor karanlıkta Deniz dalgalı, güneşin rengini atmaya çalışıyor renginden Süt beyaz köpüklere dönüşüyor yavaş yavaş Sonra yeşile çalan bir mavi ve rahatladı işte Gemi yalpalayarak demirliyor iskeleye Tayfalar şimdi adada, çığlık çığlığa... Med-cezir, hava, sarhoş gemi, güheş, deniz, tayfa Laf ola beri gele Her şey karıştı yine Söz geçiremiyorum yüreğime Söz de bir şiir yazacaktım Nerelere gitti yine... Mayhoş bir kayısı topladım bugün komşunun bahçesinden Kendi izni ile tabi de Şimdi bunun şiirle ilgisi ne? Ne bileyim burası böyle işte, dost yüzlü güzel insanlar Cennete bir mevsim benim köyüm Yoksa lanetli gecelerden nasıl koparırdım bir bir takvim yapraklarını Gerisi falan, filan işte... Arada bir budalaca kahkahalar duyulsa da Gerçekten bir cennet bu köy, bu ada Bütün günahları bağışlananlar mutlaka düşecekler bir gün buraya Benim de günahım çok ama, benimki tesadüf işte Denizi seviyorsan, aldırmayacaksın med-cezire Varsın bir alçalsın bir yükselsin, çelişkiyle atsın kalbin Sarhoş tayfalarsa nası olsa yarın sabah terk ederler burayı Tabi ki gemi sabaha uyanabilirse... Hem yazdım, hem güldüm halime Saçma mı? Bana değil sorun o zalime Kim demiş, insan med-cezir yaşamaz diye Ay ve Güneş kadar çekim gücünüz varsa yüreğinizde Aşıksanız denize Yaşanır, yaşarsınız elbette... Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |