YolcuYavaş git bakalım, yolcu… Çok yorma kendini, Yavaş, yavaş çıkmalısın, bu gittiğin yokuştan Ve sen, Arada bir de, dinlenmelisin, Şu gittiğin yolun, sonuna varmadan. Bak yolcu.. Bir gün gittiğin bu yolun sonu nasıl olsa gelecek Ve sen o gün, Yorulmuş biri olacaksın, zamandan. Üzüleceksin Ya’ da yataklara düşeceksin Ve sen zor kalkacaksın düştüğün yerden Ve bir gaflet çökecek üstüne senin. Bel’ ki de sen, hiç kalkamayacaksın yatağından. Senin bu acelen neden yolcu.. Ey yolcu, Bir gün senin de, benim gibi, Umutların tükenmiş olacak göreceksin. Ve sen’ de, Benim yaptığım gibi, Anılarınla yaşayacak, geçmişine ağlayacaksın. Fakat senin ağladığına kimse aldırış etmeyecek Kimi gülüp geçecek Kimileri desen, ah... çekip ağlayacak Senin bu acelen ne yolcu? Yavaş, yavaş çık, şu gittiğin yokuştan. Acele etme yolcu. |