KAÇ YEMİN ETTİM AŞKA
kac yemin tövbe ettim aşka
olmadi gururumu kırdım yoluna tutunamadım yenik düştüm haykırırcasına aglamak geldi içimden yüregim bin parca yürüdügüm yollar hep aynıydı sanki her yol her kapı sana çıkıyor her gecenin sabahinda sen varsın güneş hep seninle doguyor dünyama labirentler içindeyim kurtulamıyorum karanlıgından tövbelerim hep boşa farkedemiyorum artık nerdeyim yaşiyormuyum belli degil eger yaşamak buysa nefes aliyorum işte duygularım karma karışık bırşeye ihtiyacin varmi diyorlar yok diyorum gülümsüyorum oysa ne cok ihtiyacim var sana ve ihtiyacim olan tek insan yok yanimda DURSUN DURUKAN |