Nazlanacak kimsen olmayınca
Anlamadıklarını yüreğine hapsedersin
Ağırlığı yüzüne yansır
Acıların gözlerinden akar ama
Halini soranlara " iyiyim" dersin.

Hava sıcak,ter sırtımdan akıyor,
Avuçlarım sırılsıklam ama, yüreğim üşüyor.

İçim hiç ısınmadı yokluğuna,
Alışamadım gitti.
Ne zaman kulaklarım çınlasa
Biliyorum ki beni anıyorsun.
Ne zaman gözlerimin içi sızlasa
Biliyorum ki sen de özlüyorsun.

Senin de yüreğin ısınmadı bu ayrı kalmalara
Sen de alışamadın gitti gecelerin sessizliğine
Ne vakit bulutsuz bir gece de ıslansa yanaklarım
Biliyorum ki sen ağlıyorsun…

Sen özlemezsen ağlamazsın
Biliyorum...

Sen hasret narında yanarsın da
Ben yağmur olup yağmaz mıyım yüreğine ?
Sen gel dersin de
Yolları yumak yapıp,dağları yol etmez miyim.?

Sen istersin de...
Hasretleri vurup alnının çatından
Ayrılıkların göbeğini deşmez miyim..?

Sen üzülürsen kurur iklimlerin göz pınarları
Ruhum boğazıma dayanır
Elim ayağım boşalır
Dalından kopan yaprak olurum..

Sen bu hasretten üzülürsen ağlarsın
Sen ağlarsan
ben ölmez miyim…!!??

Sen yoksun ya...
Şimdi ayrılık var ya hayatımda
Geçip giden her şey anlamsız
Zaten vakit geçsin diye yaşıyorum...!!

Mehmet Zafer